دسته بندی درایو‌های SSD بر اساس بار کاری

درایو‌های مختلف از نوع SSD یا درایو‌های حالت جامد دارای تفاوت‌های زیادی مانند IOPS هستند که می‌توانند برای نوع کاربری بسیار تعیین کننده باشند. در این میان شاید گزینه‌ای که کمتر از حد متعارف مورد توجه قرار می‌گیرد، تقسیم بندی درایو‌های SSD بر اساس بار کاری (Workload Type) است. درایو‌های SSD به صورت کلی بر اساس پشتیبانی از بار کاری به چهار دسته تقسیم می‌شوند. از این دسته بندی‌ها با نام‌های مخفف MU، RI، WI و VE یاد می‌شود. در ادامه این مقاله تلاش می‌شود که تفاوت این دسته بندی‌ها به صورت کامل تشریح شود.

دسته اول RI است که مخفف Read-Intensive به حساب می‌آید. به صورت کلی درایو‌های جامدی که در این دسته بندی قرار می‌گیرند به خواندن دیتا حساس هستند.یک درایو با ویژگی بار کاری RI، یک دستگاه ذخیره‌سازی یا کش است که برای برنامه‌هایی طراحی شده که اطلاعات را به صورت پیوسته روی درایو می‌نویسند. درایو RI، می‌تواند از NAND Flash Memory با مقاومت سطح پایین‌تر نسبت به درایو‌های Write-Intensive یا WI استفاده کند. این ویژگی‌ برای برنامه‌هایی مثل پردازش تراکنش‌های آنلاین، محاسبات با عملکرد بالا (HPC) و انبار کردن داده‌ها بسیار مناسب باشد. نوشته شدن اطلاعات به مراتب زیاد می‌تواند باعث کهولت NAND Flash Memory و در نهایت خراب شدن درایو شود. به همین دلیل کارخانه‌ها دست به تولید درایو‌های مختلف بر اساس نیاز‌های متفاوت می‌زنند. درایو‌های RI به صورت معمول فقط امکان دو الی سه بار نوشتن اطلاعات در روز را به صورت کلی را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. البته این درایو‌ها حجمی بیشتر از درایو‌های WI را ارائه می‌کنند. درایو‌های RI معمولا از حافظه‌های NAND با قیمت پایین‌تر استفاده می‌کنند مثل MLC یا TLC.

دسته دوم درایو‌هایی مناسب بار کاری WI یا Write-Intensive است. درایو‌های WI معمولا برای کسب و کار‌هایی مناسب است که درایو به صورت عادی روزانه بارها به صورت کامل نوشته شده و خالی می‌شود. این درایو‌ها با قدرت تحمل بالا برای نوشتن طراحی شدند و برای عملیات‌هایی مثل HPC و پردازش تراکنش آنلاین و … بسیار مناسب است. در درایو‌های WI معمولا شاهد حجم کمتری نسبت به درایو‌های دیگر هستیم اما درایو‌های WI از ساختار eMLC و SLC استفاده می‌کنند که تحمل و پایداری بسیار زیادی نسبت به MLC و TLC دارند. این حافظه‌های NAND Flash معمولا عمر بسیار بیشتری نسبت به درایو‌های RI دارند. این درایو‌ها همچنین طول عمر بسیار بیشتری نسبت به درایو‌های RI دارند.

دسته سوم درایو‌های MU یا Mixed-use هستند. این درایو ها را می‌توان ترکیبی از نوع RI و WI دانست. درایو‌های MU می‌توانند عملکرد بسیار مناسب را در کنار قدرت تحمل بار کاری زیاد را ارائه کنند. در قسمت خواندن و نوشتن اطلاعات به صورت اتفاقی نیز باید گفت که این درایو‌های دارای IOPS بسیار خوبی هستند. در قسمت تحمل باید گفت که درایو‌های MU توانایی نوشتن کامل روی SSD به اندازه ما بین یک تا ده بار در روز را بسته به مدل دارا هستند. همانند درایو‌های WI، درایو های MU نیز از عمر بسیار زیادی برخودارند. استفاده از این درایو‌ها بیشتر برای کسب و کار‌هایی پیشنهاد می‌شود که تمرکز زیادی روی خواندن و یا نوشتن به صورت اختصاصی ندارند.

در انتها باید به مدل VE یا Value-Endurance اشاره کرد. این نوع درایو‌ها معمولا برای تجهیز سیستم یا سرور‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که تمرکز زیادی روی آنها نیست چون این محصولات قدرت تنها کمتر از یکبار نوشتن اطلاعات به اندازه کل حجم را دارا هستند. باید گفت که درایو‌های VE معمولا به خاطر مقرون به صرفه بودن مد نظر هستند و نمی‌توانند عملکرد در سطح بالایی را مانند درایو‌های RI یا WI را ارائه کنند و حتی در زمینه عملکرد به درایو‌های MU نیز نزدیک نخواهند شد. البته همانطور که اشاره شد درایو‌های VE قیمت بسیار مقرون به صرفه‌ای را دارند و اگر برای خرید SSD دارای بودجه بسیار محدودی هستید قطعا خرید این دست از محصولات می‌تواند برای شما بسیار مناسب باشد.